Twoje dziecko nie chce jeść?

Pewnie nie raz zamartwiałaś się, że Twoje dziecko nie chce zjeść tego co mu przygotowałaś.
Na pewno rozmyślałaś, co się dzieje, czy faktycznie jest powód do niepokoju?
W tym artykule dowiesz się, dlaczego dziecko  może odmawić jedzenia.

Powodów może być kilka, najczęstsze z

• Może sama wychowujesz sobie niejadka i proste zmiany w waszym, żywieniu mogą to zmienić.
• Twoje dziecko możec borykać się z neofobią  żywieniową, która naturalnie występuje między 2 a 5 rokiem życia dzieckoa
• a może Twoje dziecko  je wybiórczo  z  innych powodów

 Kiedy dziecko odmawia jedzenia. Pierwszym skojarzeniem, które rodzi się w głowie rodzica jest to, że dziecku coś dolega. Bardzo często rodzice udają się z dzieckiem do lekarza, aby upewnić się, że dziecku nic nie jest. Gdy badanie lekarskie nie wykaże żadnych nieprawidłowości należy dokładnie przeanalizować jadłospis dziecka.

Może okazać się, że dziecko pomiędzy głównymi posiłkami podjada słodycze, ciastka, słone przekąski itp. Wtedy analizując co ono zjadło okazuje się, że dostarczyło odpowiednią ilość kalorii poprzez tzw. puste kalorie. Nie ma się co dziwić, że dziecko nie chce zjeść obiadu czy kolacji.

Należy jednak pamiętać, że cały czas rozwija się i do prawidłowego wzrostu potrzebuje nie tylko odpowiedniej ilości kalorii, ale również wszystkich niezbędnych składników odżywczych, które powinno otrzymywać z prawidłowo zbilansowanej diety. Dziecku musimy dostarczyć odpowiednią ilość białka. W młodym organizmie białko jest głównym składnikiem budulcowym potrzebnym między innymi do prawidłowego wzrostu.
Poza tym potrzebny jest wapń, który wpływa na kości, a także inne niezbędne składniki, które są dostarczane wraz z prawidłowo zbilansowanym jadłospisem. Dobrze jest, aby posiłki były  spożywane wspólnie z całą rodziną i wszyscy mieli jednakowe potrawy na talerzu.

Pamiętaj, że to ty jako rodzic decydujesz co i kiedy twoja pociecha zje, natomiast dziecko decyduje ile zje.

Usuń rozpraszacze!
Niezwykle istotne jest, aby dziecko podczas posiłku nie korzystało z telefonu, tabletu i nie oglądało telewizji-wszystko to może powodować brak skupienia, więc w spokojny, aczkolwiek zdecydowany sposób zadbajmy o ten szczegół. Nie można malucha popędzać w czasie posiłku. Dobrą metodą zachęcenia dziecka do jedzenia jest wspólne przygotowanie posiłku, wtedy z większą chęcią  spróbuje tego co samo przygotowało. Etap  ten możemy rozpocząć już w sklepie,  dziecko może wtedy wybrać to, na co ma ochotę i na bazie tego można spróbować stworzyć posiłek, dodatkowo posiłek można kolorowo udekorować np. ulubionym owocem czy warzywem tak, aby wzbudzało jeszcze większą chęć do spróbowania.  Nakładane na talerz porcje nie powinny być zbyt duże, aby jeszcze bardziej nie zniechęcić dziecka do jedzenia.          

Temat wybrzydzania jest doskonale znany każdemu rodzicowi. Zjawisko to możemy zaobserwować pomiędzy 2 a 5 rokiem życia, gdy dziecko zaczyna być bardziej samodzielne i chce podkreślić swoją niezależność.
Swą niezależność może również okazywać przy jedzeniu.
 Wtedy dziecko może okazywać o niechęć nawet do tych  do pokarmów, które wcześniej lubiło.
Pamiętajmy jednak , że jest to etap przejściowy  i nie należy wtedy przywiązywać do tego zbyt dużej wagi.  


 Warto, żebyś wiedziała, że jest coś takiego jak- neofobia żywieniowa.
 Jest to postawa dziecka do spożywania nowych smaków. Objawia się długotrwałą niechęcią do spożywania określonych pokarmów Zazwyczaj niechęć pojawia się już na sam widok dania. Może wynikać to ze strachu spożycia czegoś o nowej nieznanej jeszcze konsystencji, innego zapachu, wyglądu. Bardzo ważne jest, aby nie karmić dziecka na siłę. Pamiętać należy, że bardzo często potrzeba czasu, aby dziecko przekonało się  do danego smaku, innego zapachu czy konsystencji. Udowodniono badaniami, że niekiedy  dziecko przekona się do spróbowania czegoś za 15 podejściem. Dlatego należy zachować spokój i dać dziecku czas.

Pomocne w zwalczaniu neofobii żywieniowej może być również łączenie pokarmu znanego i akceptowalnego z nieznanym.  Doskonale sprawdza się w tym przypadku dawanie przykładu dziecku, otrzymuje ono jasny przekaz-zobacz, ja też to jem. Bardzo istotne, wręcz fundamentalne jest, aby za zjedzenie czegoś nie nagradzać słodyczami czy fast-foodami.
Skutkiem neofobii żywieniowej może być źle zbilansowana dieta dziecka, która doprowadzi do deficytów składników odżywczych, witamin czy  minerałów, które są niezbędne do prawidłowego rozwoju dziecka. Nie należy jednak mylić neofobii żywieniowej z wybrzydzaniem. Jak zatem odróżnić niejadka od dziecka z neofobią żywieniową? Pierwsze objawy neofobii można zaobserwować już w wieku po niemowlęcym, a zatem po ukończeniu pierwszego roku życia. To, że dziecko staje się niejadkiem możemy zaobserwować pomiędzy 2 a 3 rokiem życia.

U dziecka z neofobią wzbudzi lęk nowy produkt, a niejadek akceptuje wybrane smaki. Neofobia może być związana z zaburzeniami czy problemami gastrologicznymi, czy też nadwrażliwością na smak, zapach, teksturę.
U niejadka preferencje smakowe są zmienne w przypadku neofobii problem, może nie ustąpić, okres niejadka mija z wiekiem. W momencie nawet  silnego głodu dziecko z neofobią nie zje nic, niejadek  natomiast zje coś spoza listy produktów akceptowanych.  

Rozwiązaniem problemów niejadka jest  współpraca rodzica z dietetykiem, natomiast w przypadku neofobii żywieniowej konieczna może się okazać terapia integracji sensorycznej, pomoc  psychologiczna oraz opieka dietetyka dziecięcego.

Jeśli  Twoje dziecko regularnie odmawia jedzenia  lub  nie próbuje, nowych smaków warto, aby  poznać przyczynę i rozpocząć pracę nad tym zagadnieniem. 
#nauka_ze_smakiem (naffy.io)